Wakacje na Karaibach

Ludmiła

Dziewczyna pokiwała głową, a potem wzruszyła ramionami.
- A bo ja wiem? Oni się chyba wszyscy znają, albo po prostu znalazła na jakimś twoim profilu jego numer i zadzwoniła, nie mam pojęcia - odparła, a potem uśmiechnęła się lekko.
- To po jutrze. Chcę mieć pewność, że będziesz zdrowy i mi gdzieś nie zasłabniesz - odparła łagodnie, a potem wysłała sms'a i odłożyła telefon. Potem się do niego przytuliła i przymknęła powieki.

Ludmiła

Blondynka uśmiechnęła się łagodnie i powoli przejechała palcami po jego torsie i idealnie wyrzeźbionym brzuchu.
- Dziękuję. I tylko twoja. Pamiętaj o tym - odparła cicho, a potem ucałowała jego usta bardzo delikatnie. Potem przytuliła się do niego i westchnęła.
- A ty mój i bardzo mnie to cieszy. Chodź ciężko w to uwierzyć - dodała z lekkim rozbawieniem.

Ludmiła

Blondynka odwzajemniła delikatnie pocałunek. Potem odsunęła się nieco i pogłaskała go po policzkach, a potem odetchnęła głęboko.
- Fede... Tak sobie myślałam... Nie żebym się o coś dopraszała czy coś, ale... Jak byłam jeszcze młodsza, to... Marzyłam, że miłość mojego życia zabierze mnie na taką niesamowicie romantyczną randkę. Wiem, to głupie, nawet nie wiem do końca czego bym chciała... - przygryzła delikatnie wargi.

Ludmiła

Zamrugała parę razy zaskoczona jego reakcją, a potem roześmiała się cicho i przytuliła do niego mocno.
- Spokojnie, to nic takiego, nic się nie stało - odparła nieco rozbawiona, a potem pogłaskała jego skórę i westchnęła.
- Czym ja sobie na ciebie zasłużyłam, co? - zapytała po chwili cicho, patrząc w jego ślicznie, ciemne, czekoladowe oczy. Tak strasznie je kochała.

Ludmiła

Przewróciła oczami, a potem uniosła się lekko na nadgarstku i skinęła głową.
- Ja ciebie też kocham. Bardzo mocno - odparła i cmoknęła go w policzek, a potem spojrzała za okno. Dziś już na szczęście w ogóle nie padało, więc jutro będzie zupełnie sucho... I raczej cieplej.
Swoją drogą, nie zauważyła, że już tak późno.

Ludmiła

Zagryzła lekko dolną wargę i przejechała powoli dłonią po jego klatce piersiowej i umięśnionym brzuchu.
- No nie wiem, nie wiem - odparła cicho, kreśląc na jego skórze skomplikowane wzroki.
- Musisz mnie jakoś przekonać - dodała, zagryzając delikatnie dolną wargę, a potem uśmiechnęła się pod nosem.

Ludmiła

Zamrugała parę razy zaskoczona, ale potem westchnęła cicho z przyjemności i przymknęła powieki, rozkoszując się jego wargami na swojej skórze. Spodziewała się raczej tylko zwykłego pocałunku, ale to co teraz robił, też było bardzo przyjemne.
- Tak... Tak, chyba tak... - szepnęła, przygryzając dolną wargę.

Ludmiła

Blondynka odetchnęła głęboko, opanowując się, a potem zaśmiała cicho i przytuliła do niego.
- Jesteś okropny - mruknęła rozbawiona i ucałowała lekko jego policzek.
- Ale zostanę. I ja ciebie też kocham - dodała, uśmiechając się czule, a potem pogłaskała delikatnie jego tors i umięśniony brzuch, kreśląc na nim różne wzory palcem.