Wakacje na Karaibach

LudmiÂła

Blondynka pogÂłaskaÂła go czule po policzku i ucaÂłowaÂła go w usta.
- Nie szkodzi. SpaÂło siĂŞ dobrze... I cieszĂŞ siĂŞ, Âże juÂż ci lepiej - odparÂła Âłagodnie, a potem podniosÂła siĂŞ do siadu. PrzeciÂągnĂŞÂła i westchnĂŞÂła.
- A moÂże masz ochotĂŞ na gorÂącÂą kÂąpiel, co? - zapytaÂła po chwili juÂż nieco weselej, przygryzajÂąc delikatnie dolnÂą wargĂŞ.

LudmiÂła

SpojrzaÂła na niego i przewrĂłciÂła oczami.
- Nie musisz, naprawdê. Mówi³am ci ju¿, mam w³asne nogi - odpar³a rozbawiona, a potem podesz³a do niego i pomog³a mu dojœÌ do ³azienki. Potem odkrêci³a wodê i napuœci³a jej do wanny dolewaj¹c ró¿nych p³ynów. Wróci³a do Federico i zdjê³a szybko jego bokserki. Potem zaczê³a œci¹gaÌ swoj¹ koszulkê, spodenki i bieliznê.
- Dasz radĂŞ? - zapytaÂła, przygryzajÂąc wargĂŞ i wskazujÂąc na wannĂŞ.

LudmiÂła

ZaÂśmiaÂła siĂŞ pod nosem, a potem skinĂŞÂła gÂłowÂą.
- JuÂż, juÂż - odparÂła, a potem weszÂła do wody, siadajÂąc mu na kolanach. PogÂłaskaÂła go po ramionach i torsie, a potem ucaÂłowaÂła go w czoÂło.
- Przepraszam, Âże ciĂŞ tak traktujĂŞ, ale po prostu siĂŞ o ciebie martwiĂŞ... TeÂż byÂś siĂŞ na pewno tak zachowywaÂł, a pewnie nawet gorzej - dodaÂła rozbawiona.

LudmiÂła

Blondynka uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ pod nosem, a potem westchnĂŞÂła cichutko i przymknĂŞÂła powieki. OdchyliÂła lekko gÂłowĂŞ, by daĂŚ mu dostĂŞp do swojej szyi.
- O tak... Tak bardzo mi tego brakowaÂło - szepnĂŞÂła po chwili - Wiem, Âże to tylko dzieĂą, ale uzaleÂżniÂłam siĂŞ od twoich pocaÂłunku - dodaÂła cicho. 

LudmiÂła

Zadr¿a³a lekko i jêkn¹³ cichutko, przygryzaj¹c mocno wargi.
- NaprawdĂŞ? CaÂłej? - zamruczaÂła, po czym pochyliÂła siĂŞ i musnĂŞÂła delikatnie jego policzek, skroĂą i ucho. DrgnĂŞÂła, czujÂąc jak zaciska palce na jej poÂśladkach.

LudmiÂła

Mimo i¿ by³a doœÌ podniecona tym wszystkim, nie wymaga³a od niego wiêcej. Odwzajemnia³a tylko delikatnie jego poca³unek, obejmuj¹c go mocniej za szyjê. Nie mog³a posuwaÌ siê dalej, Federico nie by³ w pe³ni si³. Oderwali siê od siebie, a ona pos³a³a mu lekki uœmiech i pog³aska³a go czule po w³osach. Cieszy³a siê, ¿e mo¿e siê do niego przytuliÌ. Tak te¿ zaraz zrobi³a, wtuli³a siê w niego mocno.
- Bardzo ciĂŞ kocham - szepnĂŞÂła.

LudmiÂła

Dziewczyna przytuliÂła siĂŞ do niego mocno, a potem spojrzaÂła na chÂłopaka nieco rozbawiona. PogÂłaskaÂła go po wÂłosach.
- Ale Âże tak? ÂŻe siedzieĂŚ w tej wannie i w ogĂłle? - zapytaÂła, unoszÂąc brwi do gĂłry, a potem siĂŞ zaÂśmiaÂła i poczochraÂła jego ciemne kosmyki.
- ÂŻartujĂŞ... Ja teÂż bym chciaÂła... I mam nadziejĂŞ, Âże bĂŞdzie - odparÂła Âłagodnie, a potem przejechaÂł powoli dÂłoĂąmi po jego klatce piersiowej.

LudmiÂła

Dziewczyna uÂśmiechnĂŞÂła siĂŞ sÂłabo i zaÂśmiaÂła pod nosem.
- Oj kochanie... Wysuwasz siê myœlami... Tak daleko w przysz³oœÌ... Czyli na koniec wakacji, podczas gdy ja... W ogóle o tym jeszcze nie myœla³am... - westchnê³a cicho, przygryzaj¹c delikatnie wargi. Nie wiedzia³a jak to wszystko ogarnie, pokazy, sesje i tak dalej, a do tego jeszcze swój zwi¹zek z Federico... A on mia³ przecie¿ koncerty...