Wakacje na Karaibach

Ludmiła

Pokręciła głową, ignorując jego pierwsze pytania. Sam chyba wiedział o co jej chodziło.
- Troszkę tak... - odparła cicho i wciągnęła głęboko powietrze, wdychając jednocześnie jego przyjemny, męski zapach, którego jej tak strasznie brakowało przez ten jeden dzień. Nie chciała się z nim już nigdy kłócić, przynajmniej nie tak bardzo, bo nie wytrzymywała bez niego.

Ludmiła

Blondynka uśmiechnęła się lekko i przymknęła powieki, wyrównując swój oddech.
- Dobranoc... - zamruczała jeszcze cicho. Zanim zasnęła zastanawiała się nad tym wszystkim, jak to ogarną kiedy skończą się wakacje... Ale wiedziała, że to się jakoś uda. Na sto procent. Z taką właśnie myślą, po chwili odpłynęła w krainę snów.

Ludmiła

Obudziła się dopiero około ósmej. Powoli uchyliła powieki i ziewnęła, a potem spojrzała na Federico i uśmiechnęła się łagodnie. Wyglądał naprawdę przeuroczo kiedy spał...
Dotknęła delikatnie jego policzka, unosząc się lekko na łokciu, by móc lepiej go obserwować. Przyglądała mu się uważnie, nadal nie mogąc uwierzyć, że ma przy sobie kogoś takiego.

Ludmiła

Dziewczyna uśmiechnęła się szeroko widząc, że chłopak się obudził.
- Dzień dobry... Spało się cudownie, jak zawsze - odparła łagodnie, a potem ucałowała go lekko w usta. Potem spojrzała mu w oczy i westchnęła.
- Jak się czujesz? - zapytała troskliwie.

Ludmiła

Blondynka zaśmiała się i pokiwała głową.
- Pewnie, że chcę - odparła rozbawiona i pogłaskała delikatnie jego mięśnie brzucha.
- Wiesz, to troszeczkę zabawne, że idziemy na pierwszą randkę już po naszym pierwszym razie i po pierwszej kłótni - odparła rozbawiona i ucałowała go lekko w czoło.
- Ale przynajmniej jesteśmy oryginalni - dodała i roześmiała się, a potem podniosła do siadu, trzymając przy sobie kołdrę.

Ludmiła

Uśmiechnęła się łagodnie i pokiwała lekko głową. Pocałowała go w policzek i czoło, a potem pogłaskała po włosach.
- Na pewno. Ale nie powiesz mi co wymyśliłeś, prawda? - zaśmiała się, przyglądając mu się uważnie.
- Będziesz mi tylko musiał powiedzieć jak mam się ubrać... - dodała z rozbawieniem, spoglądając na okno. Była bardzo ładna pogoda, nawet ślady po deszczu.

Ludmiła

Zaśmiała się, a potem pokiwała głową.
- Dobra... Ale jak będę musiała chodzić w szpilkach po piasku, to ci coś zrobię - odparła rozbawiona, a potem wstała z łóżka i wzięła ręcznik, którym się za chwilę okryła. Z tego co pamiętała, to jej ubrania zostały w łazience. Przeciągnęła się i spojrzała na Fede.
- To na którą mam być gotowa? - zapytała, opierając dłonie na biodrach.